Pioneer PDP-5030HD
PDP-5030HD sadece bir monitör ama tam bir TV değil, çünkü sağ alt köşesinde On / Off kontrol, Cilt, Kanal ve Giriş yakın yedi adet ön panel düğmesi sağlar.
Benim ilk izlenimlerim, Pioneer, parlak, keskin ve ikna edici derin üretme yeteneğine sahip siyahlar ve Panasonic, siyah alanlarda ayrıntılı üretim de dahil olmak üzere diğer plazmalar kadar aciz olduğunu. Bu plazma sanat devlet daha önceki modellere göre büyük bir gelişme, fakat hala herhangi bir geleneksel CRT tabanlı TV beklediğiniz daha az.
Pioneer Yüksek çözünürlüklü mükemmel oldu. Olması gerektiği gibi renk paleti, genişletmiş ve görüntüler son derece keskin. Pioneer, Panasonic gibi eşik pencereden dışarı bakıyor gibiydi geçti.
Overture Ultimate Ses / Video Jamie Wilson geldikten sonra birkaç gün kalibre etmek için geldiğinde bir cilvesi kadar gösterdi. Önce siyah seviyesi, yapmak zor kanıtladı ayarlayın: Ekranda Video Essentials 'PLUGE desen, o kontrast ayarlanır ve o Kontrast kontrolü aranan olarak, renk sıcaklığı da değişti, o bulundu. Diğer bir deyişle, kontrast haddelenmiş veya aşağı doğru birkaç adım, beyaz kutular düzgün kontrastını ayarlamak için zor olan, kararlı mavi, kırmızı ya da sarımsı renk tonları aldı. Ben tam ekran beyaz alana bakıldığında, alanın kenarları Kontrast kontrolü kuruldu bağlı olarak, mavi veya kırmızı bir iz vardı.
Bunu abartmak istemiyorum. PDP-5030HD düzenli programına malzeme, film ya da TV seyretmek, ben asla bir kez test desenleri kullanırken bulundu tuhaflıklar diğerleri gibi bu sorunu neden olabileceğini resmi bir hata fark ettim: Onlar kolay olmayabilir görünür normal programlama izlerken, ama bir kez orada olduğunuzu biliyorsunuz, belki de henüz fark olmayan bir şekilde resim bozarak iseniz kendinizi merak bulmak.
Pioneer PDP-5030HD Panasonic uzakta çekti olduğu bir kaç gün önce geldi, ama ben iki yan yan bakmak için sadece kısa bir süre sona erdi. Pioneer frekans süpürme çözünürlüklü test desenleri biraz daha iyi olsa, aynı derecede parlak ve keskin bir baktı: Benim ilk izlenim onlar ikiz olması idi. Her ikisi de bu siyahlar içinde sınırlı ayrıntı ile birlikte derin siyahlar vardı. Ve her ikisi de aynı küçük bulaşması hızlı aksiyon sahneleri vardı.
Pioneer, Panasonic gibi iyi değil oldukça ölçümleyici, iyi oldu. Eserleri ama hala rahatsız edici değil, biraz daha belirgin. Pioneer gördüğüm diğer plazmalar çok daha az video gürültüsünü gösterirken, Panasonic biraz daha vardı.
Sonuçlar
Panasonic TH-50PHW3 ve Pioneer PDP-5030HD, şimdiye kadar gördüğüm en iyileri arasında olağanüstü plazma ekranlar, plazma sanat devlet ve çok sayıda çentik tarafından geliştirmek. Iki, ben Panasonic tercih ederim. Onun performansı biraz daha düşük fiyat, biraz daha iyi oldu. Ancak, yüksek maliyet, Pioneer, built-in ses kolaylıklar, daha fazla girişleri, ve NTSC tuner içermez. Ikisinden biri yanlış gitmeyecek.
My initial impressions were that the Pioneer was bright, sharp, and capable of producing convincingly deep blacks—and just as incapable as other plasmas, including the Panasonic, of producing detail in black areas. This is the state of the plasma art: great improvement over earlier models, but still less than what we've come to expect from any conventional CRT-based TV.
High-definition on the Pioneer was superb. The color palette broadened, as it should, and images were exceedingly sharp. Like the Panasonic, the Pioneer crossed that threshold— it was like looking out a window.
One quirk showed up when Jamie Wilson of Overture Ultimate Audio/Video came by to calibrate the set just a few days after its arrival. First he set the black level, which proved difficult to do: With Video Essentials' PLUGE pattern on the screen, he adjusted the contrast and found that, as he dialed down the Contrast control, the color temperature changed as well. In other words, when the contrast was rolled up or down a few steps, white boxes took on decidedly blue or red or yellowish tints, which made it hard to adjust the contrast properly. When I viewed a full-screen white field, edges of the field had a trace of blue or red, depending on where the Contrast control was set.
I don't want to overstate this. Watching the PDP-5030HD with regular program material, movies, or TV, I never once noticed a fault in the picture that could have resulted from this issue, which was like many of the quirks found when using test patterns: They may not be readily visible when watching normal programming, but once you know they're there, you find yourself wondering if perhaps they're impairing the picture in some way you haven't yet noticed.
The Pioneer PDP-5030HD arrived a few days before the Panasonic was hauled away, but I ended up having only a short time to look at the two side by side. My initial impression was that they were twins: They looked equally bright and sharp, though the Pioneer performed slightly better on frequency-sweep resolution test patterns. Both had deep blacks combined with limited detail in those blacks. And both had the same minor smearing on fast action sequences.
The Pioneer's scaler was good, if not quite as good as the Panasonic's. Artifacts were slightly more apparent, though still not bothersome. And while the Pioneer showed far less video noise than other plasmas I've seen, it had a bit more than the Panasonic.
Conclusions
The Panasonic TH-50PHW3 and the Pioneer PDP-5030HD are outstanding plasma displays, among the best I've ever seen, and improve the state of the plasma art by several notches. Of the two, I'd choose the Panasonic. Its performance was a bit better, its price a bit lower. But for its higher cost, the Pioneer does include the conveniences of built-in sound, more inputs, and an NTSC tuner. You won't go wrong with either one.
Yorum Yapmak İsteyebilirsiniz